ആരറിയുന്നു തിരിയിട്ട മെഴുകിന്റെ ഉരുകിയൊലിക്കുന്ന വേദനകള്‍?ഉരുകി ഒലിക്കുമ്പോഴും ആ ജ്വാലയാല്‍ പ്രകാശം നല്‍കണമായിരുന്നു...ഊതിക്കെടുത്തും വരെ !ഉരുകിയൊലിച്ചു രൂപങ്ങള്‍ പോയാലും വീണ്ടും തിരിയിട്ടു കത്തി തീരേണ്ട ഒരുപാട് പുനര്‍ജന്മങ്ങള്‍..ഓരോ ജന്മത്തിലും തിരി കത്തി തീരുവോളം ചുവപ്പും പച്ചയും നീലയും ചേര്‍ന്ന വേഷപ്പകര്‍ച്ചകള്‍..അറിയാതെ ഒരു തുള്ളി കൈവെള്ളയില്‍ ഇറ്റിയാല്‍ പരിഭവങ്ങള്‍..എങ്കിലും ആ തിരി തീരുവോളം വെണ്മയില്‍ കുളിച്ചു ഉരുകി തീരുകയാണ് മെഴുകു..പിടയുന്ന മനസ്സിന്റെ വേദനകളും പരിവേദനങ്ങളും ഉരുകിയോലിച്ചിറങ്ങും മുന്‍പേ വെണ്‍കണങ്ങളാക്കി മാറ്റിക്കൊണ്ട്..
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ